(
Het Nederlandse stukje is hieronder).
This T
started with a small one I bought second hand. I liked the logo and couldn’t
help hearing the song in my head ( ~ see
you later, alligator ~). I combined it with another T I got for free (an XS ladies
size) and some fabric I bought a while ago.
As I
thought I would be funny to put the picture on the back, and not wanting the
front to be to boring, the idea of making a placket came up. Another challenge.
I used the regular pattern for a short sleeved T (Ottobre 2004/4, #35) and
combined it with a more recent one (Ottobre 2010/6, # 33). As I did not
understand the instructions, I used an old booklet and made a probe to figure
out what to do.
I’m very pleased with the result. I mastered something new (not
100 % perfect but good enough for a first time) and also used plastic snaps for
the first time. They seem to be very sturdy and were very easy to apply.
The T came
out looking a bit retro. It won’t be my favorite, but I would love Pelle to wear
it with a green short. Since we’re preparing for one of the coldest weekends
ever in March (Siberian temperatures) that will take a while, I’m afraid.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Grenzen verleggen.
Het begon met een T-shirtje van de tweedehands kledingbeurs bij ons in het dorp. Ik vond de krokodil zo leuk en moest steeds aan het liedje denken: ~See you later alligator, After a while, crocodile ~. Het shirt was veel te klein voor Pelle, die van krokodillen houdt, maar leuk genoeg om er wat anders van te maken. Ik heb het gecombineerd met een ander oud T-shirt (uit een zak vol kleding van de zus van de buurvrouw) en een nieuwe tricot lap. Het leek me leuk om het logo op de rug te doen (terwijl Pelle wegloopt zie je dan de tekst) maar dan moest ik voor de voorkant wel iets bedenken, anders zou die een beetje saai worden. Als extra accent heb ik een polo-sluiting gemaakt.. Met kraag vind ik een polo te truttig, maar zo met alleen een boord wel leuk. Het was nog een heel gepuzzel, want de aanwijzingen uit de Ottobre waren wel heel spaarzaam. Gelukkig heb ik ook nog een Knip naaiboek met instructies. Ik heb een heus proefstukje gemaakt om te kijken hoe ik alles het beste kon aanpakken en durfde het daarna wel aan, hoewel ik wel zenuwachtig was. Maar ja, dat was ik ook toen ik voor het eerst stof ging knippen, een halsboordje aan ging zetten, drukknopen in een tuinbroekje sloeg. Nu ben ik blij dat ik dat soort dingen ooit gewoon ben gaan doen en wil ik verder met het verleggen van mijn grenzen. De plastic drukknopen gebruikte ik ook voor het eerst en zijn veel steviger dan ik verwacht had. Nu maar hopen dat hij het T-shirt dit jaar nog kan dragen. Zal het ooit nog warm worden?