Roze wintertrui.

Hij is af. Mijn roze wintertrui van fleece. Met een boordje en manchetten van nepbont.

Dat nepbont was niet moeilijk te naaien, maar wel ontzettend pluizig!
Ik heb geëxperimenteerd met 2 verschillende manier en uiteindelijk besloten om het als een soort bies aan de hals en mouwen te naaien.

Ik ga het patroon vaker gebruiken, het is heel simpel. Dan misschien nog net ietsje ruimer en de armsgaten iets dieper.
Binnenkort nog een foto waar ik hem aanheb, daar is het nu te donker voor.

Langzaam.

Ik ben langzaam, wat betreft het naaien. Voor mij geen T-shirt dat in een avondje klaar is. Het zal met mijn omslachtige techniek te maken hebben. Ik naai op mijn gewone oude Pfaff de schouders aan elkaar met nog een extra naadbandje voor de stevigheid, dan lock ik de naden en dan stik ik ze ook nog eens een keer weer door, zodat ze goed plat liggen. Ook de armen heb ik 3 x onder een machine: naaien, locken, doorstikken.

Hier kun je zien hoe ik het doe. Het boordje doe ik met een tweelingnaald.

Ik combineer heel vaak verschillende kleuren en oh mai, wat heb ik veel applicaties gemaakt in het verleden! Hieronder maar een paar voorbeelden.

Call me Ismaël. Uit 2009.

Inktvis achtige, 2008

Giraffenbloesje.

Auto T-shirt, 2009

Dat het bij mij langzaam gaat is niet erg. Ik geniet heel erg van het maken zelf, en niet zozeer van snel resultaat.
Maar dat langzame is natuurlijk wel een nadeel voor een naaiblog. Ik kan niet zo vaak nieuwe berichten plaatsen.

Maar beste lezers, hou vol! Morgen hoop ik een trui te tonen.

Een nieuwe weg ingeslagen.

Ik ben dit seizoen weer opnieuw op naailes gegaan. Ik heb de afgelopen 10 jaren heel veel voor Pelle genaaid, met veel plezier. Maar dat tijd dat ik al mijn creativiteit kwijt kon in het maken van T-shirts, truien en broeken voor hem is een beetje voorbij. Ik wil mijn horizon wat gaan verbreden en ik wil ook graag meer kleren voor mezelf. Ik wil meer technieken leren (steekzakken, paspelzakken, polosluiting)  maar vooral ook wil ik graag leren hoe ik de patronen van bijvoorbeeld de Knip en de Ottobre zo aan kan passen dat ze mij goed zitten. Want dat was in het verleden altijd een struikelblok. Behalve een paar rokjes lukte het me nooit goed om iets moois te maken.


Het is ook een mooie gelegenheid om dit blog weer wat nieuw leven in te blazen. Wat vaker een berichtje, wat vaker foto's van de dingen die ik aan het maken ben. Geen gelikte eindproducten maar vooral verslag over hoe ik met vallen en opstaan verder ga op weg naar de ideale garderobe, geheel op maat (ja, ja).

Ik ben begonnen met een eenvoudige tricot jurk.Mooi op het plaatje in de Knip maar om mijn lijf een soort kruising tussen positiejurk en iets uit de kast van mijn oma. Ik zal er later wat meer over bloggen. Want nu hij klaarligt voor een pas / verandersessie bij de naaijuf dacht ik even snel een fleecetrui te naaien met een supersimpel patroon van Farbenmix dat ik ooit heb gekocht.

Geschikt voor een roze fleece van een winkel in Aken, waar we vorige zomer waren. (Oh! die stoffenwinkels in Duitsland!!). En dan de binnenkant als buitenkant, want die vind ik mooier.
Als extra accent heb ik op het voorpand een ster geappliceerd. Dis is prachtig geworden, als zeg ik het zelf.

Maar de trui: te klein en met een hele rare deuk in de rug. Wat ik afgelopen zomer ook had met een T-shirt van de Knip. Ik zal mijn echtgenoot binnenkort vragen om een foto te maken, dan hebben jullie een indruk. Nou ja, wel leerzaam en mooi om op les te leren hoe ik dat rugpand moet veranderen. Ik verknip hem weer en dan wordt het iets moois voor Pelle. En heb ik gelukkig nog genoeg stof om het weer opnieuw te proberen. Een maat groter en korter. En nu maar duimen dat een nieuwe applicatie weer zo mooi wordt.

Striped T.

Longsleeve  no. 4 for Pelle. Made from a thick soft knit (I think it's called interlock, not quite sure).

I made the yellow stripe with my bias bind maker.

Tag from a cotton ribbon.

Pattern: Railway Stripes, Ottobre 1/2014, # 26, size 140.