 |
| Nee, hij is nog niet af. |
Alle begin is moeilijk.
Ik heb me dus voorgenomen om meer voor mezelf te gaan naaien. Ik heb veel stoffen in huis, die wil ik graag gebruiken. Ik wil ook dat mijn kleren goed zitten. Daarvoor wil ik patronen gaan aanpassen. Het lastige is, dat ik nog niet goed weet hoe ik dat moet doen. Ik heb in het verleden wel les gehad, maar daar heb ik vooral technieken geleerd en toen naaide ik voornamelijk voor mijn kind.
De juf in het naburige dorp is er helaas mee opgehouden en ik wil niet te ver reizen voor de lessen. Dus ga ik zelf maar wat experimenteren. Ik overweeg nog om een paspop te kopen, dat lijkt me toch wel handig. Maar voorlopig doe ik het nog even zonder.
Voornemen: eenvoudig beginnen.
Ik ga het stap-voor-stap aanpakken en al doende ervaring opbouwen.
Een goed basispatroon van een cirkelrok en een korte rok heb ik al. De volgende stap is een T-shirt. Ik heb er misschien wel meer dan 50 voor mijn kind genaaid, in de loop van de jaren.
Beginnersfout: De patroonbeschrijving niet lezen.
Voor de kinderkleren heb ik hele goede ervaring met Ottobre en de Ottobre Woman staat ook vol met tricot patronen. Ik heb maar meteen hun allereerste uitgave gebruikt en de beschrijving overgeslagen. Ik weet immers wel wat ik moet doet doen. En ja, dan zie je dus iets over het hoofd.
 |
| "Het patroon is ontworpen voor een zeer elastische tricot, het model sluit nauw aan." |
Het is, blijkt achteraf, een slim-fit patroon. Mijn groene T-shirt met leuke cirkeltjes spant om m'n lijf. Zo zonde.
Wat nu?
A: Redden wat er nog te redden valt. Ik heb inmiddels een strook van 3 cm. tussen beide zijnaden genaaid en maak de hals en mouwtjes af met een bies in dezelfde kleur.
De pasvorm verdient nog geen schoonheidsprijs, maar ik probeer daar maar mee te leven.
B: Op zoek naar een ander basispatroon. Ottobres genoeg, dat moet geen probleem zijn. En dan waarschijnlijk een aanpassing voor mijn holle rug, vermoed ik.
C: Het is een leerproces. Laat ik me maar vasthouden (vastklampen??) aan die gedachte.
